«Βρασερύζι»: Η πρώτη brasserie στην Ελλάδα!

Πολλές φορές ακούγεται η έκφραση «βράσε ρύζι» για μια κατάσταση ή μια υπόθεση που δεν διορθώνεται λόγω της τροπής που έχει λάβει. Μία από τις πλέον αξιόπιστες ερμηνείες για την προέλευσή της είναι η ριζόσουπα της παρηγοριάς που κατανάλωναν σε πολλά μέρη της χώρας μετά την κηδεία. Εν πάση περιπτώσει πρόκειται για έκφραση βαθιάς απογοήτευσης και αδιεξόδου. Το ρύζι υποδηλώνει τη φτώχεια, την ανέχεια και την κακομοιριά. Έχουν γραφεί ατελείωτες ερμηνείες, αλλά και συγκεκριμένα περιστατικά στα οποία αποδόθηκε η πατρότητα της έκφρασης.

Ελάχιστα γνωστό είναι όμως το γεγονός ότι ως ορολογία συνδέθηκε με ένα από τα πιο γραφικά στέκια των Αθηνών, ένα ιδιότυπο καφενεδάκι σε μια γωνιά της λεωφόρου Αμαλίας. Ένα καφενεδάκι που ζήλεψε τη δόξα των γαλλικών brasserie, αλλά στην Πλακιώτικη διάλεκτο αποδόθηκε με το απλούστατο «Βρασερύζι», προφανώς από το «Βρασσερί»! Πλούσια στοιχεία για το περίφημο αυτό «Βρασερύζι» της λεωφόρου Αμαλίας διέσωσε ο Α. Φούφας, προσπαθώντας να περιγράψει τον ιδιοκτήτη του, έναν Ανδριώτη με ανατολίτικα χαρακτηριστικά, ο οποίος μάλλον για τσιμπουκτσής σε τούρκικο σεράι προοριζόταν παρά για ιδιοκτήτης μιας εκλεπτυσμένης brasserie. Πάντως, το «Βρασερύζι» λειτουργούσε μέχρι τα τελευταία προπολεμικά χρόνια φιλοξενώντας μερικούς από τους πιο γραφικούς τύπους των Αθηνών.