Βενιζέλος Σπυρίδων (1791-1872)

Το 1815 παντρεύτηκε τη Βιτόρια Μερτρούδ, η οποία απεβίωσε έξι χρόνια αργότερα και με την οποία δεν απέκτησε παιδιά. Σε δεύτερο γάμο παντρεύτηκε τη Γαρουφαλιά Τριανταφύλλου (πέθανε το 1879), με την οποία επίσης δεν απέκτησε παιδιά. Ασχολήθηκε με τα κοινά του Δήμου Αθηναίων από τις πρώτες κιόλας δημοτικές εκλογές, στις οποίες εξελέγη δημοτικός σύμβουλος, ενώ το 1841 αναδείχθηκε δημοτικός πάρεδρος και από το 1845 εκτελούσε χρέη Δημάρχου αναπληρώνοντας τον Ανάργυρο Πετράκη.

Την τριετία 1847-1850 θα επανέλθει στο δημαρχιακό αξίωμα, ενώ θα συνεχίσει να εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος επί 22 συνεχή χρόνια. Διετέλεσε επίσης Δημαρχεύων το 1857, κατά τη διάρκεια της ασθένειας του Δημάρχου Κ. Γαλάτη. Συνέδεσε το όνομά του με τη χρηστή διαχείριση και την οικονομική εξυγίανση του Δήμου Αθηναίων, με την αποκατάσταση του Αδριάνειου Υδραγωγείου και την ύδρευση της πόλης, την επισκευή του ναού της Αγίας Ειρήνης ―προσωρινή Μητρόπολη―, την ανοικοδόμηση της Ζωοδόχου Πηγής, την ίδρυση δημοτικού σχολείου στην περιοχή της σημερινής Μητρόπολης, τον δημοτικό φωτισμό και με τη δενδροφύτευση της οδού Πατησίων. Ήταν ο πρώτος Δήμαρχος που αντιμετώπισε με αποφασιστικότητα και επιμονή τα ζητήματα καθαριότητας της πόλης, η οποία διατηρούσε ακόμη τον ανατολίτικο χαρακτήρα της, με πλήθος νοσογόνων εστιών που προκαλούσαν συχνότατα την εμφάνιση επιδημιών (ευλογιά, τύφος, εξανθηματικές ασθένειες). Αύξησε τα κάρα περισυλλογής απορριμμάτων και κατασκεύασε επτά αποχωρητήρια σε διάφορα σημεία της πόλης. Επίσης, έλαβε μέτρα για την ασφάλεια των πολιτών, αντιμετωπίζοντας τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό κακοποιών που συγκεντρώνονταν στην πόλη. Τότε καταργήθηκε η Δημοτική Αστυνομία ―που λειτουργούσε από την ίδρυση του Δήμου― και σχηματίστηκε η Διοικητική Αστυνομία.