Η εμφάνιση των πρώτων οικολόγων από τους κύκλους της διανόησης το 1906
Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.
Στα ιδεολογικά ρεύματα που διαμορφώνονταν στις αρχές του 20ού αιώνα στην ελληνική πρωτεύουσα καταγράφεται και μια πρωτοποριακή οικολογική κίνηση νέων επιστημόνων, που πρόβαλλαν την ανάγκη για καλύτερη ποιότητα ζωής, καθημερινή άσκηση, υγιεινό τρόπο διαβίωσης, αποφυγή των κακών έξεων και γενικότερα αρχών, οι οποίες πολλά χρόνια αργότερα διαμόρφωσαν το παγκόσμιο οικολογικό κίνημα. Η προσπάθεια αυτή έλαβε τη μορφή Συλλόγου, Αδελφότητας όπως αποκαλείτο εκείνη την εποχή, με την ονομασία «Αθηνά-Υγεία». Η πρώτη συνάντηση περίπου πενήντα μελών της αθηναϊκής κοινωνίας –μεταξύ των οποίων και δέκα γυναίκες– για τη σύσταση του Συλλόγου έγινε το 1906 στις εγκαταστάσεις της «Εταιρείας Φίλων του Λαού».
Ανάμεσα στους πρωτοπόρους εκείνους οικολόγους βρίσκονταν πρόσωπα της ελληνικής διανόησης που διαμόρφωσαν τις επόμενες δεκαετίες την πολιτιστική ζωή της χώρας, ενώ συμμετείχαν και στις σημαντικότερες πολιτικο-κοινωνικές διεργασίες που αναπτύχθηκαν στον περίγυρο του Ελευθερίου Βενιζέλου. Μεταξύ των πρωτοστατών ήταν ο λογοτέχνης, λαογράφος, κοινωνιολόγος και πολιτευτής Άγις Θέρος (1875-1961), όπως ήταν το ψευδώνυμο του Σπύρου Θεοδωρόπουλου.
Μερικοί από τους πιο ενδιαφέροντες σκοπούς του Συλλόγου δημοσιεύθηκαν στον αθηναϊκό Τύπο προκαλώντας θετικά αλλά και αρνητικά σχόλια. Οι βασικές αρχές που περιλαμβάνονταν στο καταστατικό της Αδελφότητος ήταν:«α) Αερισμός συνεχής δι’ ημέρας και νυκτός, β) Ηλιόλουτρα, γυμναστικαί ασκήσεις, υπαίθριος διαμονή κατά το εφικτόν, γ) Υδροθεραπεία διά ψυχρού ή χλιαρού, ποσίμου ή θαλασσίου ύδατος, εν υπαίθρω ή κατ’ οίκον, δ) Καταπολέμησις κρεοφαγίας, καπνίσματος, οινοπνευματωδών ποτών, ε) Χρήσις ενδυμασίας ανέτου και προσφόρου όσο το δυνατόν εις του ανθρώπου την φύσιν, στ) Διακανονισμός λογικής εναλλαγής ωρών εργασίας και αναπαύσεως, ζ) Ψυχαγωγίαι αρμόδιαι, μη παροξύνουσαι μεν το νευρικόν σύστημα, μη καταπονούσαι δε το σώμα εν γένει, η) Καταπολέμησις της αγαμίας και υποστήριξις του γάμου».