Η επίθεση με πέτρες στον Αττίκ σε παράσταση και η πρωτότυπη αντίδρασή του

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Τον Αύγουστο 1929 ο περίφημος Αττίκ (Κλέων Τριανταφύλλου 1885-1944) βρέθηκε στο Νέο Φάληρο προκαλώντας με την παρουσία του κοσμοπλημμύρα και αναβιώνοντας τις ένδοξες στιγμές του θεάτρου και της κοσμικής κίνησης. Κατενθουσίαζε τους θεατές και τους θαυμαστές του με τα τραγούδια και τα κομψά αστεία του. Τραγουδούσε επιτυχίες και ανακαλείτο επανειλημμένως στη σκηνή για να τις επαναλάβει.

Ο Αττίκ αμειβόταν καλά για εκείνη τη συνεργασία του και είχε συνάψει συμβόλαιο με τον επιχειρηματία. Ο τελευταίος όμως αφού ξεσήκωσε τον θόρυβο και διαφημίστηκε αρκετά, ήθελε να σπάσει το συμβόλαιο με τον Αττίκ και να συνεχίσει χωρίς εκείνον τη λειτουργία του. Σκαρφίστηκε λοιπόν ο αθεόφοβος ένα περίεργο μέσον, τον λιθοβολισμό! Μαζί με τη βροχή των χειροκροτημάτων που συνόδευαν τις επιτυχίες του μεγάλου βάρδου έπεφταν βροχή και οι πέτρες από «στημένους» εγκάθετους του επιχειρηματία.

Το κεφάλι και το πιάνο του Αττίκ διέτρεχαν κίνδυνο, αλλά η αφοσίωσή του στο κοινό ήταν παροιμιώδης. Παρέμενε στη θέση του, αφού και το ακροατήριο αποδοκίμαζε εκείνες τις μεθόδους. Αλλά τα πράγματα έφτασαν στο μη περαιτέρω. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, οι πέτρες «ολονέν εγίνοντο μεγαλείτεραι και επικινδυνωδέστεραι δια το κεφάλι του καλλιτέχνου»!

Τότε ο πνευματώδης Αττίκ, αφού κατήγγειλε τα γεγονότα από τη σκηνή, κάλεσε το ακροατήριο να τον ακολουθήσει. Όπερ και εγένετο! Στα χέρια το πιάνο, μπροστά ο Αττίκ και πίσω το ακροατήριο εγκαταστάθηκαν σε άλλο κοντινό κέντρο και η παράσταση συνεχίσθηκε με μοναδικό μπρίο! Συνέρρευσαν μάλιστα, στο νέο στέκι, και τα άλλα «Φαληρικά πλήθη». Στήθηκε λοιπόν ένα μοναδικό γλέντι, με απίστευτο κέφι μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Μέχρι που καλλίφωνοι θαμώνες ανέβαιναν επί σκηνής και έκαναν το ντεμπούτο τους. . .

Όσο για το «πετροβόλον κέντρον» εκεί δεν έμεινε ψυχή, οπότε η εκδίκηση του Αττίκ υπήρξε πλήρης…