Η μονομαχία του παππού της Μελίνας και ενός δημοτικού συμβούλου για λόγους τιμής

ΣΠΥΡΟΣ MΕΡΚΟΥΡΗΣ

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Κάποτε όσοι ασχολούνταν με τα κοινά προστάτευαν την εικόνα και την προσωπικότητά τους μέχρι υπερβολής. Και η παραμικρή υπόνοια, ιδιαίτερα ηθικού ή οικονομικού χαρακτήρα, μπορούσε να προκαλέσει σφοδρή αντίδραση ή να φτάσει ακόμη και σε μονομαχία. Κάτι τέτοιο συνέβη και στις 11 Οκτωβρίου 1909 όταν βρέθηκαν να μονομαχούν στην οδό Λιοσίων, στο ύψος των Πατησίων, δύο γιατροί, ο Δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Μερκούρης και ο δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Τουφεξής!

Τι είχε συμβεί; Ο Δήμαρχος και οι φίλα προσκείμενοι σε αυτόν δημοτικοί σύμβουλοι έδωσαν με απευθείας ανάθεση την εκμετάλλευση των δημοτικών ψυγείων, όπου αποθηκεύονταν τα κρέατα της κεντρικής αγοράς. Ο δημοτικός σύμβουλος, «συφιλιδολόγος» στην ειδικότητα και γόνος γηγενούς αθηναϊκής οικογένειας, αντέδρασε επισημαίνοντας πως έπρεπε να γίνει δημοπρασία. Και διοχέτευσε πληροφορίες στον Τύπο, ο οποίος πλέον έκανε λόγο για «δημοτικόν σκάνδαλον».

Το λόγο πλέον είχαν τα όπλα! Ο Μερκούρης κάλεσε σε μονομαχία τον Τουφεξή, αρνήθηκε κάθε συμβιβασμό και χαρακτήριζε «ατιμίας και αχρειότητας» όσα υποστήριζε. Η προσβολή αυτή έπρεπε «να ξεπλυθή με αίμα». Και αφού απέβησαν άκαρπες οι προσπάθειες για εξεύρεση λύσης εκ μέρους δημοτικών και κυβερνητικών παραγόντων, οι δύο αντίπαλοι βρέθηκαν στον προκαθορισμένο χώρο, συνοδευόμενοι από τους μάρτυρές τους και έναν γιατρό. Η περιοχή της μονομαχίας είχε κρατηθεί μυστική προς αποφυγήν κοσμοσυρροής. Αφού μέτρησαν 25 βήματα έριξε ο καθένας από μία βολή. Αλλά και οι δύο αστόχησαν.

Λίγες ημέρες αργότερα ο Τουφεξής παραιτήθηκε από το δημοτικό συμβούλιο αλλά η παραίτησή του απορρίφθηκε έπειτα από ψηφοφορία. Αλλά ο Τουφεξής πήρε το… αίμα του πίσω στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Έθεσε και αυτός υποψηφιότητα για Δήμαρχος Αθηναίων στερώντας σημαντικό αριθμό ψήφων από τον Μερκούρη και επιτρέποντας έτσι να εκλεγεί δήμαρχος Αθηναίων ο Εμμανουήλ Μπενάκης.