Η σχολική χρονιά του 1932 και η επιλογή των βιβλίων που έγινε εφιάλτης για τους γονείς

Μεγάλα προβλήματα στην έκδοση σχολικών βιβλίων υπήρξαν και το 1932, όταν στα μέσα Οκτωβρίου τα βιβλία ακόμη δεν είχαν εκδοθεί. Τότε όμως το πρόβλημα δεν ήταν η εκτύπωση των βιβλίων, όπως στις ημέρες μας, αλλά η επιλογή τους! Ήταν ακόμη η εποχή που οι γονείς πλήρωναν τα βιβλία και μάλιστα πολύ ακριβά. Το δε κόστος για πολλές φτωχές οικογένειες ήταν ασήκωτο, οπότε αγόραζαν τα βιβλία των κύριων μαθημάτων και τα παιδιά υποχρεώνονταν να διαβάζουν τα δευτερεύοντα μαθήματα με βιβλία που δανείζονταν από τους συμμαθητές τους.

Δεν υπήρχε ακόμη ο Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων και το Υπουργείο προκήρυσσε διαγωνισμούς, στους οποίους έσπευδαν να συμμετάσχουν δεκάδες συγγραφείς αποβλέποντας βεβαίως στη βράβευση και το οικονομικό όφελος. Στον προϋπολογισμό για τα βιβλία του 1932 είχε περιληφθεί το εντυπωσιακό ποσόν του 1,5 εκατομμυρίου δραχμών με αποτέλεσμα να προσελκυσθούν συγγραφείς διδακτικών βιβλίων περισσότεροι από κάθε άλλη χρονιά. Οι κριτές, οι οποίοι αμείβονταν επίσης ικανοποιητικά, κλήθηκαν λοιπόν να διαβάσουν βουνά χειρογράφων!

Δεκαπέντε χιλιάδες τυπογραφικά φύλλα, δηλαδή διακόσιες σαράντα χιλιάδες σελίδες περίπου, κατατέθηκαν προς κρίση και έγκριση. Όπως ήταν φυσικό, η καθυστέρηση που προέκυψε ήταν μεγάλη. Πέρασε μια ολόκληρη χρονιά, έφτασε ο Οκτώβριος του 1932 και τα χειρόγραφα ακόμη δεν είχαν διαβαστεί! Και σαν να μην έφτανε η καθυστέρηση της επιλογής, έπρεπε τα εγκεκριμένα βιβλία να λάβουν άδεια κυκλοφορίας και να εγκριθούν από το «Γνωμοδοτικό Συμβούλιο» για να ακολουθήσει η έγκριση της δαπάνης έκδοσής τους.

Οι κατηγορίες διαδέχονταν η μία την άλλη από την αντιπολίτευση, ο Υπουργός Παιδείας –συμπτωματικά ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου– καλείτο σε απολογία για την καθυστέρηση, οι γονείς διαμαρτύρονταν, οι εφημερίδες κατηγορούσαν το σύστημα και μόνον οι μαθητές εμφανίζονταν ικανοποιημένοι…