Καλλιφρονάς Δημήτριος (1805-1897)
Νεαρός ακόμη, ο γιος του Νικόλαου Καλλιφρονά έλαβε μέρος στην Επανάσταση του 1821 υπηρετώντας στον τακτικό στρατό του Γάλλου φιλέλληνα Φαβιέρου. Διετέλεσε δεύτερος Δήμαρχος Αθηναίων, αναλαμβάνοντας τα ηνία του πρώτου δήμου της χώρας την περίοδο 1837-1841, ενώ το 1835 είχε ήδη εκλεγεί πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου.
Θεωρούμενος από τους πρωτεργάτες της θεμελίωσης του συστήματος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν δίστασε να συγκρουστεί με την κεντρική εξουσία. Άλλωστε, υπήρξε από τους πρωτεργάτες της επαναστατικής κίνησης του Σεπτεμβρίου του 1843. Πρωτοστάτησε, επίσης, και στα γεγονότα του Oκτωβρίου 1862, που κατέληξαν στην έξωση του Όθωνα. Διετέλεσε πρώτος «Αττικάρχης» και επανειλημμένα πρόεδρος και αντιπρόεδρος της Βουλής, καθώς και υπουργός Παιδείας και Ναυτικών σε διάφορες κυβερνήσεις. Φανατικός της εθνικής ενδυμασίας, τη φορούσε έως τον θάνατό του. Κατηγορήθηκε πολλές φορές ότι συμπεριλάμβανε στην εκλογική του πελατεία οργανωμένες ομάδες παραβατών.
ΠΗΓΕΣ – ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ