Ο πρώτος νόμος για την καθιέρωση των συντάξεων το 1861 από την Κυβέρνηση Μιαούλη
Η ιστορία των συντάξεων στην Ελλάδα, οι οποίες τώρα κινδυνεύουν ελέω Κυβερνήσεως και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, συμπληρώνει εφέτος εκατόν πενήντα χρόνια ζωής. Ο πρώτος βέβαια που επιχείρησε να εισάγει στη χώρα μας το θεσμό των συντάξεων για πολίτες, το 1856, ήταν ο Αλέξανδρος Κουμουνδούρος (1815-1883), ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πολιτικούς του 19ου αιώνα. Ως υπουργός Οικονομικών της Κυβερνήσεως Δημητρίου Βούλγαρη, υπέβαλε το σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, η οποία όμως διαλύθηκε και δεν πρόλαβε να το ψηφίσει.
Πέντε χρόνια αργότερα (1861) επί Κυβερνήσεως Aθανασίου Μιαούλη πλέον και με υπουργό Οικονομικών τον Ευστάθιο Σίμο (1804-1878) δημοσιεύθηκε ο πρώτος νόμος για την καθιέρωση συντάξεων για τους πολίτες δημόσιους υπαλλήλους
από ειδικό ταμείο που εξασφάλιζε τους πόρους του από τις κρατήσεις των μισθών (5%) και τη συνδρομή του κράτους. Σύνταξη δικαιούνταν οι δημόσιοι υπάλληλοι που συμπλήρωναν το εξηκοστό έτος ηλικίας και εικοσιπέντε έτη προϋπηρεσία. Ταυτόχρονα, και με την ίδια νομοθεσία, καθιερώθηκαν και οι αναπηρικές συντάξεις!
Επίσης, όσοι είχαν συμμετάσχει στην Επανάσταση του 1821 αναγνωριζόταν η «στρατιωτική θητεία» στα συντάξιμα χρόνια, ενώ κανείς δεν δικαιούνταν να λαμβάνει διπλή σύνταξη. Οι αγωνιστές της Επανάστασης (από 25 Μαρτίου 1821 μέχρι 1829) αρκούσε να προσκομίσουν επίσημη πιστοποίηση του οπλαρχηγού τους ή δύο «ομολογουμένως κατά τον αγώνα διαπρεψάντων ανδρών. Όλα τα Βασιλικά Διατάγματα και οι Νόμοι που εκδόθηκαν το 1861 και αφορούσαν συντάξεις υπογράφτηκαν από τη βασίλισσα Αμαλία και υποχρεωτικά η σύνταξη –εφόσον εγκρινόταν– έπρεπε να έχει απονεμηθεί το αργότερο εντός δύο μηνών από την αίτηση του δικαιούχου!
Πάντως, το πρώτο Διάταγμα που υπογράφηκε επίσης από τη βασίλισσα Αμαλία και δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως στις 22 Σεπτεμβρίου 1861 ήταν για την απονομή συντάξεως στις χήρες και τα ορφανά των γερουσιαστών!