Παρ’ ολίγον… Τετραλογία: Το Μέγαρο που δεν ανεγέρθηκε

            Ελάχιστα γνωστό είναι ένα από τα πλέον φιλόδοξα σχέδια που είχε κάποτε ο Δήμαρχος Αθηναίων Σπύρος Μερκούρης (1856-1939), ο οποίος ήθελε να μετατρέψει την Τριλογία (Εθνική Βιβλιοθήκη-Ακαδημία-Πανεπιστήμιο) σε Τετραλογία! Έτσι, στις αρχές Δεκεμβρίου 1930 παρέδωσε στη δημοσιότητα τα σχέδια που είχε εκπονήσει ο περίφημος δημοτικός αρχιτέκτονας Βασίλειος Γ. Τσαγρής (1885-1942) και προέβλεπαν την ανέγερση ενός φανταχτερού νεοκλασικού Μεγάρου (φωτογραφία) στο οικοδομικό τετράγωνο που σχηματίζουν οι οδοί Ακαδημίας, Ασκληπιού, Σόλωνος και Μασσαλίας. Δηλαδή στη θέση όπου ορθωνόταν το Πολιτικό (Δημοτικό) Νοσοκομείο και σήμερα στεγάζεται ο Πολιτισμικός Οργανισμός του Δήμου Αθηναίων και το Θεατρικό Μουσείο.

             Στα δύο υπόγεια του νέου Μεγάρου θα τοποθετούνταν οι τεχνικές εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης του κτιρίου και «επί πλέον το θησαυροφυλάκιον του Δήμου». Στο ισόγειο θα εγκαθίσταντο οι υπηρεσίες και δύο εστιατόρια ένα για τους υπαλλήλους και ένα «δια τους πτωχούς της πόλεως», καθώς και μία αίθουσα δεξιώσεων. Στον πρώτο όροφο, μεταξύ άλλων, προβλεπόταν η δημιουργία μεγαλοπρεπών αιθουσών δεξιώσεων, με είκοσι μαρμάρινους κίονες δωρικού ρυθμού, γραφεία για δημοσιογράφους, εξώστες, αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και ιδιαίτερες εγκαταστάσεις για το γραφείο και την κατοικία του εκάστοτε Δημάρχου. Στον δεύτερο όροφο θα δέσποζε η Δημοτική Πινακοθήκη και αίθουσες καλλιτεχνικών εκθέσεων. Επίσης, εξωτερικά, στις δύο πλευρές προβλεπόταν η δημιουργία δύο στεγασμένων Γλυπτοθηκών, της «Καλλιτεχνικής» και της «Εθνολογικής».         Σχέδιο του Β. Τσαγρή για το νέο Δημαρχιακό Μέγαρο

     Το Νοσοκομείο θα μεταφερόταν στο Δημοτικό Κτήμα Αμπελοκήπων, εκεί όπου βρίσκεται σήμερα. Όσο για τη εξασφάλιση του ποσού των 50.000.000 δραχμών που απαιτούντο για την ανέγερση του καλλιμάρμαρου Δημαρχείου, θα εξασφαλίζονταν από την πώληση του Δημαρχείου της οδού Αθηνάς και τον πατριωτισμό των Αθηναίων, οι οποίοι θα έσπευδαν να αγοράσουν το «Λαχειοφόρον Δάνειον της Πόλεως Αθηνών». Αλλά ούτε το ένα έγινε, ούτε το άλλο και ο ήδη 74χρονος Σπ. Μερκούρης παρέμεινε Δήμαρχος μέχρι το 1934 αλλά δεν κατόρθωσε να ολοκληρώσει το όνειρό του.