ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1997-2006

Έντονα αυτοδιοικητικός, τον Σεπτέμβριο του 1997 «Ο Μικρός Ρωμηός» παρουσίασε μια ολοκληρωμένη πρόταση για τη θεσμοθέτηση της «Μητροπολιτικής Διοικήσεως Πρωτευούσης». Από το 1998, καθιέρωσε την πρωτοσέλιδη παρουσίαση και τον σχολιασμό μιας ανέκδοτης φωτογραφίας για την Αθήνα, ενώ χαρακτηρίστηκε από τη «διείσδυση» στην ύλη του διαφημιστικού υλικού, προκειμένου να καλύπτονται τα έξοδα της έκδοσης. Εδώ δεν θα πρέπει να παραλειφθεί ότι από την επανέκδοσή του «Ο Μικρός Ρωμηός» διανέμονταν δωρεάν, παρέμεινε ανεξάρτητος και στηριζόταν αποκλειστικά και μόνον στις εισφορές των φίλων του και τις διαφημιστικές καταχωρίσεις που δημοσίευε. Αυτό του επέτρεψε να διατηρήσει την ελεύθερη έκφρασή του και να αγωνιστεί «απερίσπαστος» για μια καλύτερη ποιότητα ζωής στην πρωτεύουσα, συνδέοντας έτσι άρρηκτα την πορεία του με αυτήν του Δήμου Αθηναίων και αναδεικνύοντας τις στήλες του σε ένα πολύτιμο χρονολόγιο.
Το καλοκαίρι του 1998 πρωτοστατεί στις κινήσεις εναντίον των οχλουσών χρήσεων, αλλά θα δικαιωθεί με πανηγυρικό τρόπο σε όλες τις περιπτώσεις. Τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στις στήλες του «Μικρού Ρωμηού» με τον τίτλο «Μαρμάρων μένος!» κάνει τον γύρο του κόσμου μέσω των διεθνών πρακτορείων. Ήταν μια απάντηση σε ένα ανιστόρητο δημοσίευμα της εφημερίδας «Times» του Λονδίνου, το οποίο ισχυριζόταν ότι οι Έλληνες «πρόσφατα» είχαν θυμηθεί τα Γλυπτά του Παρθενώνα. Και «Ο Μικρός Ρωμηός» ανέτρεξε στο παρελθόν, για να δημοσιεύσει ένα πλήθος πληροφοριών για μια άγνωστη μέχρι τότε διεκδίκηση των Γλυπτών, που είχε γίνει από τον Δήμο Αθηναίων περίπου 110 χρόνια πριν, το 1890!
Ακολούθησε απόπειρα αναβάθμισης της εφημερίδας, που όμως απέτυχε ελλείψει πόρων, οπότε καθιερώθηκαν τα μονόφυλλα, τα οποία απευθύνονταν σε περιορισμένο κύκλο συνδρομητών. Το φύλλο γίνεται περιζήτητο, όπως και το αρχείο της εφημερίδας, το οποίο πλέον αποτελεί διαρκή πηγή πληροφοριών. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο αφιέρωμα που εκδόθηκε λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 υπό τον τίτλο «ΑΘΗΝΑΙ: Ημέρες 1896». Σε αυτό περιλαμβανόταν σπουδαίο ανέκδοτο υλικό, συνιστώντας το αποκορύφωμα της δραστηριοποίησης του «Μικρού Ρωμηού» εν όψει της μεγάλης εκείνης γιορτής του αθλητισμού και του πολιτισμού στην ελληνική πρωτεύουσα.