Πολύτιμη γιορτή

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς.

Το 2014 η Αθήνα πρέπει να γιορτάσει τη συμπλήρωση 180 χρόνων από την ανακήρυξή της ως Πρωτεύουσας της Ελλάδος και την ίδρυση του Δήμου Αθηναίων. Λαμπρή ευκαιρία για ιστορήσεις, αποτιμήσεις και προβληματισμούς. Διότι, όπως έγραφε ο φιλόσοφος Ι. Θεοδωρακόπουλος, η Αθήνα θα συνεχίσει να είναι το κέντρο της Οικουμένης αφού εδώ ανανεώνεται διαρκώς η ιστορία και η ζωή γίνεται γρήγορα κι αυτή θρύλος.

Άπειρα τα ερεθίσματα και ακόμη περισσότερες οι προκλήσεις. Ίσως πρέπει να ξανασυναντήσουμε τον Δημήτριο Πικιώνη που ήθελε την Αθήνα να είναι ο εκλεκτός τόπος για την πραγμάτωση του τέλειου Άστεως. Γι’ αυτό απηύθυνε έκκληση να παραμείνουν αλώβητες οι γραμμές της Αττικής γης, οραματιζόταν τις δημιουργίες του και ζητούσε εξηγήσεις για την τύχη των δύο αγιασμάτων των Αθηνών, του Ιλισσού και του Κηφισού. Γράφοντας για την ατίμωση της ιερής γαίας, μας καθιστούσε υπεύθυνους «έναντι της μνήμης των περασμένων, έναντι του μέλλοντος και έναντι όλων των λαών της οικουμένης».

Ίσως πρέπει να αναζητήσουμε τον Σπύρο Βασιλείου εκεί όπου μάζευε τα ακροκέραμα, τις σιδεριές και τα φουρούσια από τα σπίτια που κατεδαφίζονταν. Προφήτευε ότι η Αθήνα δεν θα ξαναποκτήσει χαρακτήρα και πως ο ανθρώπινος πήχης φαίνεται να χάθηκε για πάντα. Ή τον Παύλο Παλαιολόγο όταν ανέβαινε στο μόνιππό του για να συναντήσει την πολιτεία να διασταυρώνεται με την ιστορία και το θρύλο, τον μύθο να αγκαλιάζει την παράδοση και τους Θεούς να συναγελάζονται με τους ανθρώπους. Έγραφε για τον Παρθενώνα και το Δουργούτι, τη γοητεία της πόλης, τις εξάρσεις και τις κακομοιριές της, τη μιζέρια και τον πλούτο της, την Ευρώπη και την Ανατολή. Υμνούσε τους λόφους, την παρδαλή αναρχία και την ασύνδετη ποικιλία των Αθηνών!

Να γιορτάσουμε τα 180χρονα αναζητώντας φωτισμένους και παραγωγικούς νόες και φρέσκες ιδέες, με κοινό στόχο τον εμπλουτισμό της ιδεολογίας της πόλης. Η ιστορία μπορεί να μην επαναλαμβάνεται, αλλά διδάσκει.