Τα πρώτα “goldenboys” του ελληνικού ποδοσφαίρου

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Οι οικονομικές διαστάσεις του ποδοσφαίρου, οι υπόγειες διαδρομές τεράστιων ποσών, οι χρηματισμοί, τα στημένα παιχνίδια, οι εκβιασμοί και τα φαινόμενα της παθογένειας ξεκίνησαν και αυτά στις αρχές της δεκαετίας του 1930, όταν άρχισε ουσιαστικά να «επαγγελματικοποιείται» το ποδόσφαιρο. Η ακατάγραφη ακόμη ιστορία του αθλήματος έχει πολλά να αποκαλύψει για τους πρώτους ιμπρεσάριους, τις ομάδες και τα πρόσωπα που… εγκαινίασαν αυτές τις πρακτικές πολλές δεκαετίες πριν μετατραπούν τα σωματεία σε ανώνυμες εταιρείες.

Εκείνος όμως που πρώτος αποκάλυψε τέτοια κυκλώματα ήταν ο δημοσιογράφος Βασίλης Γεωργίου με αποκαλυπτικά ρεπορτάζ που άρχισε να δημοσιεύει πριν από ογδόντα χρόνια. Με αφορμή επεισόδια που ξέσπασαν σε έναν αγώνα μεταξύ του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, διαπίστωνε πως «το ποδόσφαιρον διέρχεται αφόρητον ηθικήν κρίσιν» και με σειρά δημοσιευμάτων του αποκάλυπτε τα υπόγεια δίκτυα αγοραπωλησίας και εκμετάλλευσης των παικτών και ένα είδος ξεπλύματος «βρώμικου χρήματος» της εποχής.

Οι περιγραφές των παραγόντων της εποχής είναι εντυπωσιακές. Όταν ο δημοσιογράφος επισκέφθηκε έναν εξ αυτών, εφοπλιστή στο επάγγελμα, διαπίστωσε ότι «κάπου-κάπου έβαζε το χέρι του εις το πανταλόνι και ήκουα τον ελαφρόν θρουν των κολλαρισμένων χιλιοδράχμων και με έπιανε νευρική κρίσις»! Την εποχή εκείνη το κυνήγι ταλέντων ήταν το πρώτο μέλημα των παραγόντων του ποδοσφαίρου. Ξαμολούσαν στις φτωχογειτονιές και τους προσφυγικούς συνοικισμούς «ιμπρεσάριους», οι οποίοι δίνοντας μερικά εκατοστάρικα δέσμευαν τους καλούς παίκτες και τους αποσπούσαν τις υπογραφές πάνω σε δελτία των σωματείων.

«Το ποδόσφαιρον κατήντησε η πλέον επικερδής επιχείρησις», συμπέραινε το 1931 ο Β. Γεωργίου, ο οποίος προέβλεψε και πρότεινε εγκαίρως «να εισαχθή το ποδοσφαιρον εις το χρηματιστήριον διότι μόνον έτσι θα απομυζώμεθα ολιγώτερον ημείς οι ανόητοι φίλαθλοι»!