Το θέατρο Ιωάννη Μπούκουρα

του Ελευθερίου Γ. Σκιαδά

Πρόκειται για το θέατρο που άφησε ανεξίτηλο στίγμα στη θεατρική ιστορία της ελληνικής πρωτεύουσας. Ξεκίνησε την πορεία του το 1836, όταν ο Αθανάσιος Σκοντζόπουλος δημιούργησε θίασο ερασιτεχνών ηθοποιών και στέγασε τις δραστηριότητές του σε πρόχειρο ξυλόκτιστο θέατρο. Απέτυχε οικονομικά, και ο Σκοντζόπουλος επανήλθε το 1837 μετατρέποντας μια εγκαταλελειμμένη αποθήκη σε θεατρική αίθουσα, επιχείρηση η οποία απέτυχε και πάλι. Την ίδια τύχη είχε και η προσπάθεια του Ιταλού Γαϊτάνου Μέλη στην πλατεία Αγίων Θεοδώρων. Αντίθετα με τα ξύλινα, το πρώτο λιθόκτιστο θέατρο των Αθηνών, το μετέπειτα Ιωάννη Μπούκουρα, μακροημέρευσε εγκαινιάζοντας τις παραστάσεις του (Ιανουάριος 1840) με ιταλικό θίασο μελοδράματος.
Η έναρξη λειτουργίας του έγινε υπό τη διεύθυνση του Ι. Καμηλιέρη, τον οποίο διαδέχθηκε ο Ιταλός Σανσών. Ο τελευταίος, για να αντεπεξέλθει σε οφειλές του, πούλησε 14 θεωρεία στη Μαρία Φιλίππου Σλάπατερ και στις αρχές του 1844 το θέατρο βγήκε σε πλειστηριασμό και αγοράστηκε από τον Ιωάννη Μπούκουρα έναντι 23.000 δραχμών. Επισήμως αποκαλείτο «Θέατρον Αθηνών» και αντίθετα με όσα έχουν γραφεί μέχρι σήμερα η κατεδάφισή του άρχισε το 1896 και ολοκληρώθηκε το 1897. Ο Ιωάννης Μπούκουρας ή Μπούκουρης (†1861), γιος του τελευταίου δημογέροντα των Σπετσών Γεωργίου Μπούκουρα, υπήρξε γενναίος άνθρωπος, τολμηρός θαλασσοπόρος και είχε πραγματοποιήσει, ένα παρακινδυνευμένο για την εποχή του ταξίδι, από την Ισπανία στην Αμερική. Συμμετείχε στην Επανάσταση ξοδεύοντας εξ ιδίων μεγάλα ποσά.
Πέρα από την αγάπη του για τη θάλασσα, υπήρξε φιλότεχνος και οικογενειάρχης. Εγκαθίσταται στην Αθήνα το 1836 και φροντίζει για τη μόρφωση των παιδιών του. Η θυγατέρα του Ελένη Μπούκουρα παντρεύτηκε τον Ιταλό ζωγράφο Σαβέριο Αλταμούρα και υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα ζωγράφος μετά την Απελευθέρωση και ο γιος της Ιωάννης Αλταμούρας (1852-1875), παρά το γεγονός ότι έζησε μόνον 23 χρόνια, υπήρξε σημαντικότατος θαλασσογράφος.