Εθνοσυνέλευση 1863: Δεν ήξεραν τι ψήφιζαν και ποιόν τιμωρούσαν!

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Στην κρίσιμη Εθνοσυνέλευση του 1863 σημειώθηκε πλήθος αξιομημόνευτων «παρατράγουδων». Οι διάφορες τροπολογίες των αναθεωρούμενων άρθρων του Συ-ντάγματος του 1844 γίνονταν δεκτές ή απορρίπτονταν με ανάταση. Γι’ αυτό μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, εν μέσω φωνών και θορύβου, δέκα φορές τουλάχιστον σηκώθηκαν και κάθισαν οι πατέρες του Έθνους σχεδόν μηχανικά. Οπότε ένας από τους πληρεξουσίους λαμβάνει το λόγο και απευθυνόμενος στον Πρόεδρο λέει:
─ Πρέπει να εννοώμεν τι ψηφοφορούμεν, κύριε Πρόεδρε, διότι εγώ ηγέρθην δις χωρίς ν’ αντιληφθώ διατί!
Σε άλλη συνεδρίαση ένας από τους πληρεξουσίους μπήκε στην αίθουσα των συνεδριάσεων έξαλλος και φωνάζοντας ότι πριν από λίγο ραπίστηκε από έναν λοχία. Μάλιστα είχε εισπράξει το ηχηρό χαστούκι στο δρόμο και παρουσία πλήθους κόσμου και ζητούσε την αποκατάσταση της τιμής και της υπόληψής του που είχε καταρρα-κωθεί. Πολλά ήταν τα μέλη της Συνέλευσης που έλαβαν το λόγο και αποφάνθηκαν ότι στο πρόσωπο του «ραπισθέντος μέλους υβρίσθη άπασα η Συνέλευσις» και έπρεπε με ειδική απόφαση να επιβληθεί αμέσως παραδειγματική τιμωρία στον δράστη. Υ-πήρχαν και άλλοι που ζητούσαν να κληθεί ο δράστης για να απολογηθεί ενώπιον της Συνελεύσεως.
Κάποιοι άλλοι ζήτησαν να διατάξει ο Υπουργός των Στρατιωτικών ανάκριση και από το πόρισμά της ο ίδιος ως ο πλέον αρμόδιος να αποφασίσει σχετικά. Εν μέσω όμως των φωνών και των αντεγκλήσεων επικράτησαν οι… βιαστικοί. Το θέμα τέθηκε σε ψηφοφορία, ενώ κατατέθηκε και σχετική πρόταση να τιμωρηθεί ο δράστης χωρίς απολογία σε καθαίρεση από το βαθμό του και δίμηνη φυλάκιση. Ο επίλογος της υπό-θεσης αυτής δόθηκε με μια τοποθέτηση του πληρεξούσιου Βάλτου Βλάσιου Βαλτινού (1825-1896), ο οποίος είπε: «Προς Θεού Κύριοι! Κατεδικάσαμεν άνθρωπον όχι μό-νον χωρίς να τον ακούσωμεν, αλλά και αγνοούντες πως ονομάζεται»!