Εκδήλωση στην Μνήμη του Ναυάρχου Σοφοκλή Δούσμανη, Κυβερνήτου του ΑΒΕΡΩΦ, επ’ ευκαιρία της εκατονταετηρίδος από της Απελευθερώσεως της Λέσβου
Την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012 και ώρα 19:30 το «Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου–Ευταξία» σε συνεργασία με το «Ναυτικόν Μουσείον της Ελλάδος» οργανώνουν εκδήλωση στη μνήμη του Ναυάρχου Σοφοκλή Δούσμανη, Κυβερνήτη του θωρηκτού «Γεώργιος Αβέρωφ», επ’ ευκαιρία των 100 χρόνων από την Απελευθέρωση της Λέσβου (8 Νοεμ.- 8 Δεκ. 1912).
Η εκδήλωση περιλαμβάνει ομιλία του Αρχηγού του Στόλου, Αντιναυάρχου Κωνσταντίνου Μαζαράκη-Αινιάνος και τα εγκαίνια της εκθέσεως (θα διαρκέσει μέχρι και της 9ης Δεκεμβρίου 2012) με ενθυμήματα του Ναυάρχου Σοφοκλή Δούσμανη, πίνακες, χάρτες και φωτογραφίες από την απελευθέρωση της Μυτιλήνης.
Ο Σοφοκλής Ι. Δούσμανης καταγόμενος από αριστοκρατική οικογένεια της Ηπείρου, που είχε συγγένεια με βασιλικούς και πριγκηπικούς οίκους, γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1868. Απόφοιτος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων το 1888, διετέλεσε Διευθυντής της Διοικητικής Υπηρεσίας του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, Κυβερνήτης του θωρηκτού «Γεώργιος Αβέρωφ» και Αρχιεπιστολεύς του Στόλου του Αιγαίου. Με τον βαθμό του Υποναυάρχου υπηρέτησε ως Διοικητής της Μοίρας Θωρηκτών και ως Αρχηγός του ΓΕΝ. Μετά την εξορία του ως φιλοβασιλικός στη Σαντορίνη, έγινε Αρχηγός του Στόλου του Αιγαίου και για δεύτερη φορά Αρχηγός του ΓΕΝ, όπου παρέμεινε μέχρις ότου αποστρατεύτηκε το 1923, με τον βαθμό του Αντιναυάρχου. Το 1935 έγινε Υπουργός των Ναυτικών στην Κυβέρνηση Παν. Τσαλδάρη και προήχθη σε Ναύαρχο.
Κατά τον απελευθερωτικό πλου του, που ξεκίνησε στις 5 Νοεμβρίου 1912 από τη Λήμνο, στις 8 Νοεμβρίου του 1912, ημέρα της εορτής των Παμμεγίστων Ταξιαρχών και του πολιούχου της Λέσβου Αρχαγγέλου Μιχαήλ, ο Ελληνικός Στόλος υπό την αρχηγία του Παύλου Κουντουριώτη και με τον Σοφοκλή Δούσμανη Κυβερνήτη της Ναυαρχίδος του, του θωρηκτού «Γεώργιος Αβέρωφ», απελευθέρωσε την Μυτιλήνη (και στην συνέχεια ολόκληρη την Λέσβο, 8.12.1912) από τον τουρκικό ζυγό.
Ο Σοφοκλής Δούσμανης, είχε νυμφευθεί την Μαρία Βούρου, θυγατέρα του Κωνσταντίνου Βούρου και αδελφή της μητέρας του Λάμπρου Ευταξία. Μετά τον γάμο του, έζησε στην οικία Βούρου (ήδη «Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών»), στην οδό Ι. Παπαρρηγοπούλου 5. Τμήμα της οικοσκευής του και των προσωπικών του αντικειμένων φυλάσσονται στο Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών.