Τα στέκια διασκέδασης στις λαϊκές γειτονιές του Αρδηττού και της Γούβας

Έργο Σπύρου Βασιλείου.

Γράφει ο Eλευθέριος Γ. Σκιαδάς

Οι πέραν του Ιλισού αθηναϊκές συνοικίες ανθούσαν πριν από τον πόλεμο. Κυρίως ο Αρδηττός και η Γούβα.
Ο Αρδηττός διατηρούσε την αυτονομία του όσον αφορά στη διασκέδαση! Στην οδό Αρδηττού, παράλληλη του ξεσκέπαστου ακόμη ποταμού Ιλισού, βρίσκονταν τα περισσότερα κέντρα διασκέδασης, τα οποία αντιμετώπιζαν μεγάλη αναστάτωση από τα συνεχόμενα έργα διαρρύθμισης. Η γνωστή μπιραρία του Μετς είχε μετονομαστεί σε «Τιτάνια» με ιδιοκτήτη τον Μαρτζούκο, ενώ ρετσινούλα Μεσογείων και μεζέδες προσέφερε τα βράδια στις κεφάτες παρέες ο Σπαχός. Πιο πέρα βρισκόταν η γραφική ταβέρνα «Τρία Κυπαρίσσια» του Αποστόλη Οικονόμου, με παραδοσιακή κουζίνα και μια όμορφη ταράτσα, η οποία έβλεπε στο κοσμικό κέντρο του Αρδηττού αλλά και των γύρω συνοικιών. Γνωστές φυσιογνωμίες της πόλης παρήλαυναν κάθε βράδυ, απολαμβάνοντας τη δροσιά και την κεχριμπαρένια παγωμένη ρετσίνα. Παρακάτω, στον ναό της Αγίας Φωτεινής, είχε δημιουργηθεί μία ακόμη εστία διασκέδασης: Το ζαχαροπλαστείο «Μασκώτ» του Νίκου Μπαλάσκα, πασίγνωστο για το γευστικότατο παγωτό. Κοντά ακόμη δύο ταβέρνες, του Μπα και η «Παληά Αθήνα» του Γάκη, αλλά και ο καφενές του Αινίτη, κέντρο παλιών θαμώνων.
Ανεβαίνοντας προς τη Γούβα, μέσω της Μάρκου Μουσούρου, η οποία σχεδιαζόταν ως λεωφόρος κυκλοφορίας τροχοφόρων, πρώτος σταθμός ήταν το μπαρ «Ρομάντζο» του Κοτσέλη. Το «Ρομάντζο» διέθετε ραδιόφωνο! Γεγονός σπάνιο, αφού τα περισσότερα κέντρα είχαν οργανοπαίχτες. Η «λαϊκή» Γούβα, τα καλοκαίρια, είχε προ πολλού… ανεξαρτητοποιηθεί από το κέντρο. Στην οδό Φιλολάου ετοιμαζόταν κινηματογράφος, ενώ τα ονόματα και μόνο των μαγαζιών της περιοχής αποκάλυπταν την ποικιλία της προέλευσης των κατοίκων της: «Δάφνη», «Λιδωρίκιον», «Λιόπεσι», «Κήπος», «Αίγινα», «Σάλωνα», «Ένωσις», κ.ά.