Έκθεση με θέμα «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΣΕΧΙΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ»
Στις 17 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 19:30 θα διεξαχθούν τα εγκαίνια της έκθεσης «Σύγχρονη τσέχικη χαρακτική» στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία (Ι. Παπαρρηγοπούλου 7, Πλατεία Κλαυθμώνος, Αθήνα, τηλ.: 210 32 31 397).
Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του 2ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χαρακτικής και Εκτύπωσης της Αθήνας (http://athensprintfestival.gr) και διοργανώνεται από την Πρεσβεία της Τσεχικής Δημοκρατίας στην Αθήνα (www.mzv.cz/athens) σε συνεργασία με το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία (www.athenscitymuseum.gr) και το σωματείο πολιτών Inter-Kontakt-Grafik – Τσεχική Δημοκρατία (www.ikg.cz).
Θα διαρκέσει από τις 17 Οκτωβρίου 2012 έως τις 4 Νοεμβρίου 2012.
Ώρες λειτουργίας της Έκθεσης :
Δευτέρα, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 09.00-16.00
Σάββατο, Κυριακή: 10.00-15.00
Την Τρίτη το Μουσείο παραμένει κλειστό.
Είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Στην έκθεση συμμετέχουν 11 καταξιωμένοι Τσέχοι χαράκτες – ο Jiří Anderle, ο Mikoláš Axmann, ο Adolf Born, ο Ladislav Čepelák, ο Jaroslav Králík, η Alena Kučerová, ο Eduard Ovčáček, η Květa Pacovská, ο Lubomír Přibyl, ο Jiří Šalamoun και ο Vratislav Ševčík.
Λίγα λόγια για τη σύγχρονη τσέχικη χαρακτική
Η ανάπτυξη της σύγχρονης τσέχικης χαρακτικής αρχίζει στο μεταίχμιο του 19ου και του 20ου αιώνα και φτάνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο πριν τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή την περίοδο στο Παρίσι δημιουργήθηκαν γραφιστικά έργα του Kupka, εμπνευσμένα από τον Ορφισμό, και οι γεωμετρικές αφαιρέσεις του Preissig, ενώ στην Πράγα οι μοναδικές κυβιστικές λινοτυπίες του Josef Čapek.
Το 1910 ιδρύθηκε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πράγας ειδικό τμήμα χαρακτών, με επικεφαλής μια μεγάλη προσωπικότητα, το γνωστό Max Švabinský και το 1917 το σωματείο χαρακτών «Hollar», που εξέδιδε το ομώνυμο περιοδικό (revue Hollar). Η χαρακτική έπαιξε σημαντικό ρόλο στην «κοινωνική τέχνη» του 20ου αιώνα και συνέβαλε στη δημιουργία των Τσέχων σουρεαλιστών (ο Štýrský, η Toyen) και των νεοσουρεαλιστών της Ομάδας RA (ο J. Istler, ο V. Tikal) που συνεργαζόταν με τη δανέζικη Ομάδα COBRΑ. Μετά το 1945, με καθυστέρηση λόγω του πολέμου, εμφανίστηκε πλειάδα χαρακτών, πολλοί από τους οποίους ανέλαβαν σημαντικές παιδαγωγικές θέσεις. Μεταξύ αυτών διακρίνεται ο František Tichý ο οποίος, κατά τη σύντομη περίοδο που δίδασκε στην Ανώτατη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών, αποτέλεσε το πρότυπο που ενέπνευσε τις επόμενες γενιές.
Μετά την ιδεολογικά καταπιεστική περίοδο της δεκαετίας του ΄50, η τσεχική χαρακτική γνώρισε μία από τις καλύτερες στιγμές, φθάνοντας στην κορυφή της εξέλιξής της. Τη δεκαετία του ΄60 η χαρακτική έγινε αντικείμενο πειραμάτων της εποχής, αφομοιώνοντας κίνητρα και ιδέες της διεθνούς τέχνης.
Στο πλαίσιο της πλούσιας και μεστής δημιουργίας της τσεχικής χαρακτικής αναδύθηκαν λαμπρές δημιουργικές προσωπικότητες της νεότερης γενιάς, μεταξύ των οποίων η Alena Kučerová, ο Eduard Ovčáček, ο Jiří Anderle και ο Jaroslav Králík, που ανέβασαν και κατέταξαν τη χαρακτική στο επίπεδο των υπόλοιπων κλάδων των εικαστικών τεχνών. Το έργο του Lubomír Přibyl πήρε τη θέση του πλάι στο θρυλικό Vladimír Boudník, ηγετική φυσιογνωμία της λεγόμενης 2ης Πρωτοπορίας
Την περίοδο της πολιτικής ομαλοποίησης της δεκαετίας του ΄70, οι περισσότεροι από αυτούς τους καλλιτέχνες αποσύρθηκαν από τη δημόσια σκηνή της Τσεχίας και περιστασιακά παρουσίαζαν το έργο τους στο εξωτερικό.
Στην τσεχική χαρακτική σκηνή άρχισαν να διακρίνονται δύο κύκλοι με διαφορετική καλλιτεχνική προσέγγιση: Στην Ανωτάτη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών ο κύκλος του λεγόμενου ευφάνταστου ρεαλισμού της Σχολής του Sklenář και στην Ακαδημία Καλών Τεχνών ο κύκλος της Σχολής του Čepelák που εστίαζε κυρίως στα θέματα της φύσης.
Στη δεκαετία του ΄70 και του ΄80 πρωτοφανή εξέλιξη γνώρισε η έγχρωμη όφσετ λιθογραφία, την οποία εμπλούτιζαν με διάφορα «μοτίβα» επίσης οι καλλιτέχνες άλλων εικαστικών κλάδων – της γελοιογραφίας (ο Adolf Born) και της εικονογράφησης (ο Jiří Šalamoun και η Květa Pacovská). Οι κοινωνικές αλλαγές μετά τη Βελούδινη Επανάσταση του 1989 υπαρξιακά και καλλιτεχνικά επηρέασαν άσχημα τη χαρακτική, η οποία αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τις δημιουργικές της θέσεις. Παράλληλα δημιουργήθηκαν όμως καινούργια κέντρα στις ανώτατες και νεοσύστατες σχολές εκτός Πράγας Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος βρίσκονται οι σκέψεις της αναγκαιότητας και μοναδικότητας της χαρακτικής δημιουργίας, που είναι τελικά αναντικατάστατη, και της ποικιλίας των μεθόδων της. Ενώ ο Mikoláš Axmann π.χ. μαχόταν υπέρ της αναγέννησης της κλασικής χειροποίητης λιθογραφίας, τα πολυμέσα και η ψηφιακή χαρακτική κέρδιζαν έδαφος. Από τους πρώτους υποστηρικτές των οποίων ήταν ο Vratislav Ševčík. Την «αυτοπεποίθηση» του κλάδου υποστήριζαν μερικά σημαντικά προγράμματα. Η Πινακοθήκη και ο Εκδοτικός Οίκος της Κεντρικής Ευρώπης άρχισαν την έκδοση του διεθνούς περιοδικού «revue Grapheion» (1996-2008), από το 1995 το σωματείο πολιτών Inter-Kontakt-Grafik διοργανώνει το αναγνωρισμένο «Βραβείο του Vladimír Boudník» και τον ετήσιο διαγωνισμό «Η χαρακτική της χρονιάς», που προσφέρει αμοιβαίο δημιουργικό διάλογο και παρακινεί κυρίως τη νεότερη γενιά των χαρακτών.