Η μόδα των υπνωτιστών τη δεκαετία του 1930

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Από τους πλέον δημοφιλείς συρμούς της δεκαετίας του 1930 ήταν οι υπνωτιστές που εμφανίζονταν σχεδόν σε όλα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της χώρας. Ιδιαίτερη αίσθηση είχε προκαλέσει ένας νεαρός, ο Χρύσανθος Μόρσυ, όπως είχε μετατρέψει το μακρότατο και ελληνικότατο επώνυμό του. Η φήμη του είχε ξεπεράσει τα ελληνικά όρια και ήταν δημοφιλής σε πολλές βαλκανικές χώρες, αλλά και στο Παρίσι!
Σε κάθε δραστηριότητά του τον συνόδευαν φανταστικές ιστορίες, ενώ δεν δίσταζε να επιδεικνύει τις δυνάμεις του ακόμη και στα γραφεία των εφημερίδων, τα οποία επισκεπτόταν συχνά, πείθοντας ακόμη και τους δημοσιογράφους. Σίγουρα ήταν εξαιρετικά αριθμομνήμων και ιδιαίτερα πειστικός σε όσα έλεγε. Στη Βάρνα ισχυριζόταν πως κατόρθωσε να εισέλθει σε ένα κλουβί με επτά εξαγριωμένα λιοντάρια κερδίζοντας ιδιαίτερα αποδοτικό χρηματικό έπαθλο. Πολλά ακούγονταν για την επιτυχία του να φέρει στα συγκαλά της μία γυναίκα η οποία από οκταετή συζυγικό βίο υποστήριζε πως είχε επανακτήσει την αγνότητά της.
Ο Χρύσανθος κατόρθωσε να συγκεντρώσει τριακόσιους άνδρες και γυναίκες σε αθηναϊκή αίθουσα και να τους «μαγέψει» με τα καμώματά του. Φαίνεται δε πως τα μυαλά του πήραν αέρα και το φθινόπωρο του 1932 ζήτησε επίσημη άδεια να αναπαραστήσει στο Παναθηναϊκό Στάδιο τη Σταύρωση του Χριστού. Με αίτηση που κατέθεσε στη Διεύθυνση της Αστυνομίας ισχυριζόταν πως θα παραμείνει δύο ώρες στο σταυρό με καρφωμένα τα χέρια και τα πόδια χωρίς να αισθανθεί τον παραμικρό πόνο, αφού θα ήλεγχε τα υποσυνείδητό του.
Το φαινόμενο των υπνωτιστών πήρε μεγάλες διαστάσεις. Χρειάστηκε δε, στα μέσα της δεκαετίας ’30, να συνεργαστούν τα Υπουργεία Εσωτερικών και Υγιεινής με το Ανώτατο Υγειονομικό Συμβούλιο, το Πανεπιστήμιο Αθηνών και τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών προκειμένου να ληφθούν δραστικά μέτρα εναντίον των υπνωτιστών, οι οποίοι σε δεκάδες περιπτώσεις εμφανίζονταν ως ψυχίατροι εξαπατώντας τους αφελείς.