Δύο ζάμπλουτοι αδελφοί διακοναραίοι
Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς
Η πρόσφατη ελληνική ιστορία έχει καταγράψει πλήθος περιπτώσεων πλούσιων ζητιάνων. Χρήματα κάτω ή μέσα σε στρώματα, περίεργες διαθήκες, μεγάλες ποσότητες λιρών σε τσουβάλια, ομολογίες και τραπεζικές καταθέσεις είναι χαρακτηριστικά περιπτώσεων που έχουν καταγραφεί και δει το φως της δημοσιότητας. Αλλά η περίπτωση αδελφών Παγαίνηδων που δημοσιοποιήθηκε το 1932 και σε περίοδο μεγάλης κρίσης προκάλεσε το κοινό αίσθημα.
Οι Αθηναίοι τους έβλεπαν όπως φαίνονται στη φωτογραφία ρακένδυτους και ρυπαρούς να εκλιπαρούν για να φάνε. Ο ένας με εμφανές πρόβλημα στα μάτια, έσερνε τον μεγαλύτερο σε ηλικία αδελφό του, ο οποίος υποκρινόταν ότι τρέμουν τα πόδια του από την αδυναμία. Η οικτρή κατάστασή τους προκάλεσε το ενδιαφέρον των κοινωνικών υπηρεσιών οι οποίοι τους έκλεισαν σε Άσυλο για φτωχούς και ανάπηρους στο Κερατσίνι. Ένα περίεργο φούσκωμα στο γόνατο του μεγαλύτερου προκάλεσε το ενδιαφέρον των ανθρώπων του Ασύλου.
Όταν τον έγδυσαν –με το ζόρι– διαπίστωσαν πως είχε δεμένο ένα κομπόδεμα εκατό χιλιάδων δραχμών. Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους και ενημερώθηκε η Αστυνομία, η οποία συνέστησε να τους αφήσουν ελεύθερους. Τέθηκαν υπό παρακολούθηση για να διαπιστωθεί ότι οι αδελφοί Χαίνηδες διέθεταν ένα πραγματικό Μέγαρο στο Πολύγωνο, από το οποίο εισέπρατταν τεράστια ποσά κάθε μήνα και ένα ακόμη πολυτελέστατο σπίτι στο οποίο κατοικούσαν με δύο πανέμορφες γυναίκες. Επίσης, διατηρούσαν ιδιόκτητη περιοχή και πτηνοτροφείο στο Βοτανικό και πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δραχμές σε λογαριασμούς καταθέσεων!
Το γεγονός ότι παραπέμφθηκαν για αλητεία και επαιτεία δεν πτόησε τα δύο αδέλφια, τα οποία συνέχισαν την επικερδή δουλειά τους αλλάζοντας διαρκώς στέκια. Συνέχισαν να ζητιανεύουν και σε μία από τις τελευταίες συλλήψεις τους, λίγα χρόνια αργότερα, τα μετρητά τους στις τράπεζες ξεπερνούσαν τα δύο εκατομμύρια δραχμές!