Νταούλια, ζουρνάδες και πυροβολισμοί στην Πλατεία Συντάγματος

Γράφει ο Ελευθέριος Γ. Σκιαδάς

Η σκηνή στην πλατεία Συντάγματος, τον Ιούλιο του 1891. Παραμονές των δημοτικών εκλογών και ετοιμαζόταν να μιλήσει ένας από τους υποψηφίους, ο Καθηγητής Αναστάσιος Γεννάδιος. Και ενώ ο κόσμος καθόταν ήσυχα απολαμβάνοντας την απογευματινή δροσιά, περιμένοντας τη συγκέντρωση, ξαφνικά εμφανίστηκε πολυπληθής ομάδα με ζουρνάδες, νταούλια και γιγαντιαίες ροκάνες στα χέρια προκαλώντας εκκωφαντικό θόρυβο. Σκοπός των ομάδων αυτών, στις οποίες υπήρχαν και πολλά παιδιά, ήταν να ακυρώσουν τη συγκέντρωση του Γεννάδιου.
Στην αρχή προκάλεσαν γέλια, αλλά η ώρα περνούσε και οι «θορυβοποιοί αταράχως εξηκολούθουν να περιφέρωνται ασυστόλως προ της ανοχής του σεμνού εκεί κόσμου». Όταν εμφανίστηκε σε ένα μπαλκόνι για να μιλήσει ο Γεννάδιος, τότε από την οδό Ερμού ξεπετάχτηκαν και άλλες ομάδες. Με σφυρίγματα και φωνές δεν εννοούσαν να αφήσουν τον Γεννάδιο να μιλήσει. Η σύγκρουση δεν άργησε να εμφανιστεί. Κάποιος από τους οπαδούς του Γεννάδιου άρπαξε το νταούλι ενός από τους καβγατζήδες και η απάντηση δόθηκε με πυροβολισμούς!
Περισσότερες από πενήντα πιστολιές έπεσαν στην πλατεία Συντάγματος –ευτυχώς στον αέρα– αφήνοντας τα σημάδια τους στα γύρω κτίρια. Επικράτησε αναστάτωση, ο κόσμος έτρεχε να φύγει πατώντας ο ένας τον άλλον, ενώ από βαρελότο «άρπαξαν» τα οπίσθια ενός αστυνομικού κλητήρα. «Έφιππος χωροφυλακή επελαύνει τότε μετά πατάγου» και συλλαμβάνει επ’ αυτοφώρω έναν καπνοπώλη την ώρα που γέμιζε το πιστόλι του.
Και ενώ όλοι περίμεναν να συλληφθούν οι δράστες, η Αστυνομία μάζευε τους ανθρώπους του Γεννάδιου! «Οποία βαρβαρότης πολιτικών ηθών πρωτάκουστος», έγραφε ο Ιωάννης Καμπούρογλου στην εφημερίδα του, ενώ τα διαβήματα και οι μηνύσεις έπεφταν βροχή. Χρειάστηκε δε η παρέμβαση του Αντιβασιλέα που ήταν ο Διάδοχος Κωνσταντίνος για να αποκατασταθεί η τάξη.
Πάντως, παρά τα επεισόδια, τους τραμπουκισμούς, ακόμη και τις καλπονοθεύσεις, τελικά Δήμαρχος Αθηναίων εκλέχθηκε ο Μιχαήλ Μελάς που υποστηριζόταν από τον Αναστάσιο Γεννάδιο.